Fuad Poladov...

Şübhəsiz ki, həftənin ən acı xəbəri böyük kişi, böyük sənətkar Fuad Poladovu itirməyimiz oldu. O Fuad Poladovu ki həyatının bütün dönəmlərində möhür vurduğu rollarla yanaşı, sözünü deməyi, simasını qorumağı, haqlının yanında, haqsızın qarşısında olmağı bacarmışdı. Elə "Azdrama"dan da haqsızlığa dözməyib getdi. Kim bilir, bəlkə də Azərpaşa Nemətov onun vəfatına "xəstəyəm, yatıram, ölüb, Allah rəhmət eləsin" deməklə Poladovun böyüklüyünü özü istəmədən bir daha isbatlamış oldu. Adamın ölüsündən də qorxmaq buna deyirlərmiş. Fəxri Xiyabanda dəfn olunmaq istəmədi. Kimsə deyə bilməz ki, Fəxri Xiyabana layiq deyildi. Hətta istənilən şəxsə sübut edərəm ki, oradakı sənətkarların ən azı doxsan beş faizindən artıq sənəti var idi. Vida mərasimi də evində oldu sənətkarın. Heç kimin tapşırığı, inzibati göstərişləri olmadan sənət adamları, pərəstişkarları, sevənləri evinə axın etdilər. Kimlərinsə ora şəkil çəkdirmək üçün getdiyi istisna deyil. Ancaq Poladovun sağlığında qiymətini aldığı "Azdrama"da oynadığı vida tamaşasından sonra bəlliydi. Kimlər axışmamışdı ki ora?!

"Müsyo İbrahim və Quran çiçəyi" tamaşasının sonundakı təzimdə onun nə boyda insan olduğunu özüm üçün yenidən isbatlamışdım. Yəqin ki, fikir vermisiniz, yaşlı sənətkarlar tamaşada, yaxud tamaşadan sonra gənc aktyor-aktrisalardan fərqlənməyə çalışırlar. Ən azı buna cəhd edirlər. Amma o, gənc tərəf müqabili dörd-beş dəfə tamaşaçının qarşısına-təzimə göndərdi və alqışlatdı. Bunu hər sənətkar etmir. Bu boyda ürək hər sənətkarda olmur. Poladovu tanımasan, düşünərdin ki, bəlkə də sıradan aktyordu. Çünki tamaşadan sonra tamaşaçıya tərəf müqabillərini alqışladır, özü də onlara necə ürəklə əl çalırdı.

İstedadlı aktyor Hikmət Rəhimovun teatrdan uzaqlaşdırılmasına da dözməmişdi. Elə həmin gün özü işdən uzaqlaşmaq haqda qərar vermişdi. "Azdrama"dakı vida tamaşasını deyirəm.

Deyirdi ki, insanın gərək əvvəlcə mövqeyi olsun, sonra ictimai mövqeyi. Yəni, demək istəyirdi ki, mövqeyi olmayan adamın ictimai mövqeyi ola bilməz və haqlıydı.

Son günlərində kimdənsə kömək ummadı, sadəcə, arzularını dilə gətirdi, oğlunun toyunu görmək istədiyini dedi. Hələ zarafata salıb xəstəliklə dostlaşdığını da söyləyirdi. Hər kəsin adını belə deməyə cəsarət etməyib, "pis xəstəlik" adlandırdığı xərçəngə meydan oxudu POLADOV... ƏYİLMƏDİ!!!

İntiqam Valehoğlu//milli.az

Telegramda izləyin

instagramda izləyin